Het op orde brengen van de waterhuishouding is een taak van Delfland, zeker nu sprake is van nieuwe strengere afvoernormen voor glastuinbouwgebieden. Delfland draagt zorg voor de aanpassing van het waterhuishoudkundig syteem. 

De zekerstelling van de bestemming glastuinbouw in het kader van Ruimtelijke Ordening is een verantwoordelijkheid van de gemeente. Dit houdt in dat de gemeente ook zorg moet dragen voor het realiseren van voldoende waterberging voor deze sector. De gemeente brengt geld in ter compensatie van het vergraven van particuliere gronden.

De in het waterplan Westland opgenomen eis dat door de glastuinbouwsector gronden om niet moeten worden ingebracht houdt geen stand: een dergelijk besluit is in strijd met het recht (Waterstaatswet 1900, artikel 12.)
De regeling van artikel 12 van de Waterstaatswet houdt in dat gronden mogen worden vergraven zonder dat deze in eigendom worden verworven mits aan de eigenaar ter compensatie een vergoeding wordt uitgekeerd. Het is dan ook logisch dat de glastuinbouwsector zich tegen dit plan keert.

Gemeente en waterschap hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid wat betreft het waarborgen van voldoende waterberging. De financiële grondslag van het huidige waterplan is ondeugdelijk, er is dus sprake van een onevenwichtig en onvoldragen plan. Gelet op de tegenstand die de financiële regeling oproept bij de sector die het grootste belang bij een goede waterbeheersing heeft dient de ontstane impasse te worden doorbroken.

Dit kan door de vorming van een waterfonds. Het voor de verbetering van de waterhuishouding noodzakelijke budget dient door zowel de overheid (het waterschap en de gemeente) als de glastuinbouwsector te worden opgebracht. Gelet op ieders belang dient te worden uitgegaan van een paritaire verdeling tussen de drie betrokken partijen. Alleen op deze wijze wordt het collectief belang tot uitdrukking gebracht en is sprake van een evenwichtige besluitvorming. Dit fonds moet worden aangewend voor het aanleggen van de noodzakelijke waterberging inclusief de compensatie van de te vergraven gronden.

Overigens zal het waterschap te allen tijden de weersvoorspellingen moeten volgen om (voor) tijdig te anticiperen op de weersontwikkeling en de te verwachten neerslagintensiteit. Alertheid blijft geboden: een wezenskenmerk voor adequaat waterbeheer.

In het debat van de gemeenteraad van de gemeente Westland is groot gewicht toegekend aan innovatieve oplossingen. Een sympathieke stellingname. De praktijk leert echter dat tot nu toe, in weerwil van de inspanningen van het hoogheemraadschap, er weinig animo bij de glastuinbouwsector is om hieraan uitvoering te geven. Niet onbegrijpelijk. Mandeligheid, het gemeenschappelijk eigendomsrecht, is hieraan debet. Bij kelders onder warenhuizen is sprake van een dubbel gebruik (berging van water ten behoeve van de polderwaterhuishouding en watergebruik voor het eigen bedrijf). Dit dubbel gebruik is moeilijk te combineren. Bovendien is de regeling van het eigendom en gebruiksrecht onzeker vanwege het ontbreken van een sluitende regeling. Innovatieve oplossingen, een goede zaak, maar dit mag niet leiden tot een loos waterballet, veel gespetter en uiteindelijk weinig waterberging. Dit brengt mij op het devies om zoveel mogelijk open water te realiseren, dat is vast en zeker. Voor het waterbeheer van de toekomst een must. Alleen zo is het aandeel van de glastuinbouw in het waterfonds een goede belegging.

Pieter-Jan Hofman, 's-Gravenzande
(lid algemeen bestuur van Delfland, categorie ingezetenen,
lijsttrekker ChristenUnie, lijst 13 (0174-416977)